Upuszczanie przedmiotów, mrowienie i drętwienie palców pojawia się u osób wykonujących w swojej pracy powtarzalne ruchy rąk, które dodatkowo obciążają nadgarstek.
Dolegliwość ta występuje również u pacjentów cierpiących na choroby takie jak: niedoczynność tarczycy, cukrzyca, choroby reumatologiczne. Często zdarza się po urazie nadgarstka lub złamaniu kości przedramienia. Praca przy komputerze stała się przyczyną zwiększenia liczby pacjentów, wymagających ingerencji chirurga ręki.
W większości przypadków upuszczanie przedmiotów, mrowienie i drętwienie dłoni związane jest z zespołem cieśni nadgarstka.
Czym jest zespół cieśni nadgarstka?
Zespół cieśni nadgarstka to dolegliwość dotykająca zazwyczaj pacjentów po 50 roku życia, choć obecnie skarżą się na mrowienie i drętwienie dłoni oraz upuszczanie przedmiotów coraz młodsze osoby ze względu na korzystanie z dobrodziejstw cywilizacji technicznej w postaci komputerów i smartfonów.
Jest to zwyrodnienie powstające na skutek ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka, co objawia się drętwieniem, mrowieniem i bólami w obrębie kciuka, palca wskazującego i środkowego, a w zaawansowanym stadium choroby upośledzeniem funkcji ręki, objawiającym się między innymi upuszczaniem przedmiotów. Wymienione części ciała zaopatrywane są przez nerw pośrodkowy.
Zespół cieśni nadgarstka dotyczy przede wszystkim dominującej ręki, która doznaje przeciążeń ze względu na wykonywanie codziennych obowiązków.
Jakie są przyczyny zespołu cieśni nadgarstka?
Przyczyną zespołu cieśni nadgarstka wynika ze specyficznej budowy kanału nadgarstka, który przypomina tunel utworzony przez kości i więzadło poprzeczne. W nim znajduje się nerw pośrodkowy i ścięgna mięśni zginaczy palców. Niewielka przestrzeń wnętrza sprawia, że jakakolwiek dolegliwość, stan zapalny, opuchlizna, obrzęk doprowadza do niedokrwienia i bólu dużej części dłoni.
Jakie są objawy zespołu cieśni nadgarstka?
Objawy zespołu cieśni nadgarstka przebiegają przez kilka stadiów i w zależności od tego mogą charakteryzować się występowaniem innych przesłanek o chorobie, ale zawsze towarzyszy im ból i drętwienie palców. W pierwszym stadium objawy w postaci drętwienia i bólu palców zdarzają się rzadko i wybudzają osobę ze snu. Pacjenci zwykle bagatelizują te dolegliwości, kojarząc je z przyjęciem nieprawidłowej pozycji w czasie nocnego wypoczynku.
Z czasem pojawiają się one coraz częściej, nawet kilka razy w ciągu nocy, a ból promieniuje do przedramienia i barku. Typowymi objawami zespołu cieśni nadgarstka są:
- mrowienie palca wskazującego lub/i środkowego czy połowy serdecznego,
- zanik mięśni kłębu kciuka,
- upuszczanie przedmiotów, wynikające z osłabienia chwytu,
- brak precyzji w ruchach i ich ograniczenie,
- niemożność zaciśnięcia ręki w pięść.
Wyżej wymienione objawy w drugim stadium choroby coraz bardziej nasilają się i występują także w ciągu dnia. Utrudnione jest wykonywanie precyzyjnych ruchów. W trzecim stadium choroby nieleczony zespół cieśni nadgarstka doprowadza do zaników mięśniowych w obrębie kłębu kciuka, nerw pośrodkowy ulega coraz większej degeneracji, aż do trwałego uszkodzenia.
Jak zdiagnozować zespół cieśni nadgarstka?
W zespole cieśni nadgarstka niezwykle ważna jest prawidłowa diagnostyka. Podstawowym badaniem, oprócz dokładnie przeprowadzonego wywiadu, jest test Phalena i Tinela, wykonywany przez lekarza w czasie pierwszej wizyty pacjenta, u którego podejrzewa on występowanie zespołu cieśni nadgarstka. Istotną kwestią jest to, że każdy może wykonać samodzielnie oba testy w domu korzystając ze smartfona, gdyż są one niezwykle proste.
Jeśli wie już jak zdiagnozować zespół cieśni nadgarstka, a objawy są typowe, wtedy pacjent powinien zostać poddany badaniu przewodnictwa nerwowego, czyli EMG. Można wykonać także USG nadgarstka w celu oceny warunków anatomicznych stawu nadgarstkowego.
Natomiast w wątpliwych przypadkach i przy niespecyficznych objawach wykonuje się dodatkowe badania takie jak prześwietlenie nadgarstka, badania laboratoryjne lub rezonans magnetyczny.